κούκα

η (Μ κούκα)

είδος καλύμματος τού κεφαλιού, κούκος, σκούφος

νεοελλ.

1. το κεφάλι

2. ο νους.

[ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. συνδέεται με τις λ. καύκαλο, καυκί. Ο τ. με σημ. «σκούφος» πιθ. < κουκούλα» < cuculla].